Verstuurd vanaf de sterren

De rolstoel

Lieveke heeft vanaf 3 jarige leeftijd al een rolstoel. Knalroze. Het heeft haar eerst de vrijheid gegeven om overal naar toe te rollen. Zij kon niet lopen maar wel razend snel, rollend ervan door gaan! 

Het is net als een pleister: soms heb je die nodig op een wondje maar je doet deze weer af als het over is. 

Zij gaat zitten in haar rolstoel als zij zelf voelt dat het nodig is en danst weer vrolijk verder als dat moment klaar is. 

De rolstoel is een veilige plek van waaruit zij beschouwend de wereld binnen kan laten komen. Het is een hulpmiddel, het hoort bij haar en dus in ons leven. Wij doen daar gewoon over, wij bewegen mee maar de buitenwereld kijkt er wel eens raar van op: heeft Lieveke een rolstoel nodig????

Vertrouwd en rustig zittend, afgebakend geniet zij dan meer in haar eigen rolstoel en kan zij haar velen prikkels beter reguleren, want echt Lieveke ziet en verstaat alles en heeft een feilloos gevoel voor sociale situatie’s ook al is zij lichamelijk en verstandelijk gehandicapt zoals zij bestempeld wordt, zij is Lieveke leren wij haar en er zijn heel veel dingen waar jij wel goed in bent lief meisje. 

Lieveke danst geweldig, rijdt zeer goed en veel paard, is bijzonder verzorgend voor haar omgeving, bijna altijd vrolijk, heeft een enorme drang om te bewegen maar heeft op lange afstanden toch nog echt steeds haar rolstoel nodig. 

Als beperking of als verrijking. 
Het is maar net hoe je het zelf wilt zien. 

Zij zal nooit zomaar in haar stoel uit gemakzucht gaan zitten, nooit. Zij kruipt in haar stoel voor echtte lichaamsrust en om zelf de afbakening van teveel prikkels te verhelpen. Knap kind ben jij. 

Daarom zal zij dus op koningsdag in haar stoel zitten. Om vol trots al haar dans kunsten ook in haar rolstoel te tonen aan iedereen. 
Jazeker zij zal optreden: dolblij dansend voor de koning uit haar dak gaan, MAAR daarna zal zij weer snel veilig in haar rolstoel kruipen om daar verder te stralen en zichzelf los te durven laten. 

Laat de wereld maar denken. Zij loopt toch? Zij danst toch? Zij rijdt toch paard? 

Nou ja het zit zo: je hebt toch ook niet iedere dag een pleister nodig?

Mobiele versie afsluiten